Nieuwstopic Kolner Zoo

[JvG]

Justa (de vrouwelijke Coquerels sifaka) is naar Berlijn verhuist. Op termijn komt 1 van de huidige 2 koppels uit het Tierpark juist naar Keulen. Ivm de beschikbare ruimte in Keulen verhuist daarom Justa naar Berlijn.

https://www.facebook.com/share/p/16gNi4kTAP/

[zoofan]

Volgens hun Instagram komt er een doorloop verblijf voor kangoeroes met daarin goodfellow boomkangoeroes, de bruijnpademelons en müllerwallabies. Zeker die laatste zijn erg zeldzaam.

[Laafsekikker]

kangoeroes voor Keulen

De dierentuin van Keulen opende vandaag haar nieuwe verblijven voor kangoeroes en dwergotters. De highlight: het buitenverblijf voor kangoeroes is ontworpen als een doorloopvolière. Bezoekers kunnen er zo doorheen lopen en de buideldieren van dichtbij bekijken – zonder tralies of glazen afscheidingen. Nadat de nieuwe bewoners zich hebben gesetteld, vindt hier ook dagelijks een voederbeurt met commentaar plaats. Direct daarnaast bevindt zich het 150 m² grote verblijf voor dwergotters (Aonyx cinereus), met een glijbaan, bassins en een waterloop. De kangoeroe- en otterverblijven maken deel uit van het tropenhuis in het noorden van de dierentuin. De bouwkosten bedroegen circa € 800.000. De werkzaamheden begonnen in oktober vorig jaar en werden op tijd afgerond.

In het kleinklauwotterverblijf zijn al "Ludo" en "Anna" te zien. Het populaire, al lang bestaande stel woont al lange tijd in de dierentuin en is dolblij met het nieuwe otterrijk. Het kangoeroeverblijf zal binnenkort onderdak bieden aan de Goodfellow boomkangoeroe (Dendrolagus goodfellowi) en de bruine boskangoeroe (Dorcopsis muelleri). Vertegenwoordigers van beide soorten zullen over een paar weken vanuit andere dierentuinen naar Keulen verhuizen. Er zijn al een vrouwtje en een mannetje van de Zuid-Nieuw-Guinea kangoeroe (Thylogale brunii), een op de grond levende kangoeroesoort, te zien als de derde soort die zich bij de groep voegt. Zoals hun naam al doet vermoeden, komen ze oorspronkelijk uit Nieuw-Guinea. In Keulen zullen alle drie de kangoeroesoorten later het 1160 vierkante meter grote verblijf delen.

Dierenervaringen die in het geheugen van gasten blijven hangen – met een duidelijke focus op soortenbehoud
Dierentuindirecteur Prof. Theo B. Pagel: "De faciliteit combineert alles waar modern dierentuinwerk vandaag de dag voor staat: in dit inloopverblijf worden onze gasten direct ondergedompeld in de wereld van de dieren die hier leven en doen ze dankzij boeiende educatieve modules een schat aan kennis op over de fauna van Nieuw-Guinea. De dieren vinden een thuis dat is ontworpen volgens de nieuwste biologische bevindingen, met volop ruimte en mogelijkheden voor activiteit. Tegelijkertijd kunnen we ons werk voor de bescherming van de bedreigde boomkangoeroes naar een hoger niveau tillen, omdat we nu een soortbeschermingscentrum in Nieuw-Guinea steunen. Het is een win-winsituatie voor alle partijen." Bestuurslid Christopher Landsberg: "We zijn verheugd dat we dit nieuwe gebied voor kangoeroes en kleinklauwotters weer op tijd en volgens planning kunnen openen voor de zomervakantie, en ook voor ons 165-jarig jubileum, dat we deze maand vieren. We hebben dit deel van de dierentuin aanzienlijk verbeterd met een nieuw hoogtepunt."

Stevige kleine kangoeroes, levendige dwergotters
De kangoeroes van Zuid-Nieuw-Guinea behoren tot de kleinere kangoeroes. Ze hebben een gedrongen bouw. ​​Zoals bij de meeste kangoeroes zijn hun achterpoten aanzienlijk langer dan hun voorpoten en is hun staart relatief kort en dun behaard. Hun vacht is donker grijsbruin, met een aanzienlijk lichtere onderkant. Deze dieren leven voornamelijk in regenwouden en gemengde regenwoud-savannegebieden. Als pure herbivoren voeden ze zich voornamelijk met grassen en bladeren. De kangoeroe van Zuid-Nieuw-Guinea wordt met honden bejaagd vanwege zijn vlees. Dit heeft geleid tot het verdwijnen van de dieren uit Zuidoost-Nieuw-Guinea en ook elders nemen de populaties af. De Internationale Unie voor Natuurbehoud (IUCN) beschouwt de soort daarom als "kwetsbaar". Dierentuinen zetten zich in voor hun bescherming, onder andere door middel van fokprogramma's.

De kleinklauwotters hebben hun nieuwe thuis vlak naast de kangoeroes betrokken. Hun verblijf heeft zowel een buiten- als een binnengedeelte met een eigen waterpartij, inclusief een glijbaan, een beekje en verschillende poelen – wat het draaglijk maakt. Kleinklauwotters hebben een kop-lichaamslengte van iets minder dan 60 cm. Ze wegen gemiddeld 3 tot 4 kg, waarmee ze de kleinste van alle ottersoorten zijn. Hun vacht is donkerbruin tot grijs aan de oppervlakte. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit over India, Zuid-China, het Maleisisch Schiereiland, Borneo, Java en de zuidelijke Filipijnen. Kleinklauwotters bewonen gebieden in de buurt van wateren met dichte vegetatie. Ze zijn sociaal en leven in familiegroepen van maximaal twaalf dieren, spelen samen en communiceren met behulp van verschillende geluiden. Ze hebben hun zeer sterke tanden nodig om de schelpen van weekdieren en schaaldieren open te breken, die hun specialiteit zijn.

[Rafiaan]

Is dit de volière aangrenzend aan het Regenwaldhaus, waar o.a. koningsgieren, bankivahoenders, wolnekooievaars etc. hebben gezeten? Of is dit een totaal nieuw verblijf? Ben in elk geval sterk verrast, zeker dat het blijkbaar al open is en ik er vooraf nergens iets van had vernomen.

[Apenarend]

Is dit de volière aangrenzend aan het Regenwaldhaus, waar o.a. koningsgieren, bankivahoenders, wolnekooievaars etc. hebben gezeten? Of is dit een totaal nieuw verblijf? Ben in elk geval sterk verrast, zeker dat het blijkbaar al open is en ik er vooraf nergens iets van had vernomen.

Gelet op de locatie van regenwoudhal, volledig ingesloten door het Urwaldhaus, de grote weg en autohandel kan het bijna niets anders zijn.

Het zijn gelukkig wel een pak interessantere soorten dan je in een standaard Australieverblijf tegen komt.

[Yapok]

Is dit de volière aangrenzend aan het Regenwaldhaus, waar o.a. koningsgieren, bankivahoenders, wolnekooievaars etc. hebben gezeten? Of is dit een totaal nieuw verblijf? Ben in elk geval sterk verrast, zeker dat het blijkbaar al open is en ik er vooraf nergens iets van had vernomen.

Dat lijkt mij wel. Het otterverblijf ligt aan de andere ingang. Tussen het regenwoudhuis en het apenhuis in. Hier waren ze tijdens mijn bezoek in mei aan het werken. De doorloopvolière was toen al opvallend leeg. Achter de schermen van het regenwoudhuis zaten toen al de De Bruijnpademelons.

[Limburg vooruit]

https://www.hln.be/dieren/dierentuin-ke ... ~a2eea998/

Zoo Keulen ligt onder vuur nadat ze 2 leeuwenwelpen liet inslapen omdat de moeder er niet voor zorgde.
In het eertse opzicht hebben ze gelijk tot je verder leest, de moeder zorgde er niet voor omdat ze nog 3 welpen van een vorig nest bij haar had. En ze kiezen steeds voor de welpen met het meeste overlevingskans.
Dit is natuurlijk een cadeau met grote strik voor organisaties zoals Peta die reeds gereageerd hebben.
Waarom hebben ze deze leeuwin niet aan de pil gezet. En ik geef ze deze keer zelfs niet volledig ongelijk.

[zoofan]

Is niet de eerste keer dat daar zoiets gebeurt. In 2013 waren er jongen bij de tijgers die geboren waren uit een dekking van moeder en zoon. Vreemd dat daar zo'n dingen gebeuren.

[MennoPebesma]

Zo afhankelijk van de moeder zullen die welpen van het vorige nest denk ik niet meer zijn. Die zijn nu 1,5 jaar oud, de twee leeuwinnen in Blijdorp waren net zo oud toen ze daar aankwamen. En er zijn wel meer Aziatische leeuwen op die leeftijd verhuisd naar andere tuinen.

[Limburg vooruit]

Ik begrijp het niet meer, dierenparken weten dat alles wat ze doen met een vergrootglas word gevold door de groenlinkse radicalen.
Gaan ze ze zelf nog stof tot discussie geven!

[Laafsekikker]

Verklaring Zoo Keulen over de ingeslapen jonge leeuwen
Begin vorige week zijn in de dierentuin van Keulen twee jongen – een mannetje en een vrouwtje – geboren bij de Aziatische leeuwen. De dierentuin liet ze echter inslapen omdat moeder “Gina” de jongen na meerdere dagen nog steeds niet goed accepteerde en verzorgde.

De dierentuin had alles in het werk gesteld om moeder “Gina” aan de jongen te laten wennen. Zo werd “Gina” gescheiden van haar oudere jongen, geboren in januari 2024, zodat ze rust had voor het nieuwe nest. Ook werd de situatie in de werpkist geobserveerd, werd veterinaire expertise ingeschakeld en werd gezorgd voor absolute rust. Inmiddels werd waargenomen dat een van de pasgeboren jongen melk kon drinken bij moeder “Gina”, wat hoop gaf. Maar blijkbaar zorgde “Gina” niet voldoende voor haar jongen.

“Gina” wilde steeds terug naar haar oudere jongen, die met 1,5 jaar ook nog niet zelfstandig zijn en nog enkele maanden moederlijke zorg nodig hebben. “Gina” handelde vanuit haar oogpunt volkomen rationeel door haar bijna volgroeide nakomelingen van vorig jaar op te voeden tot ze binnenkort volledig zelfstandig zouden zijn. De overlevingskansen van het zeer vroeg geboren jongste nest waren vanaf het begin bijzonder klein.

Uiteindelijk hebben ze, na zorgvuldige afweging door alle verantwoordelijke biologen én op aanbeveling van de stamboekhouder voor Aziatische leeuwen, en op basis van veterinaire indicaties, besloten om de reeds sterk verzwakte jongen in te laten slapen om hen onnodig lijden te besparen. Eveneens in nauw overleg met het fokprogramma voor Aziatische leeuwen was al van tevoren gezamenlijk besloten om af te zien van het met de hand grootbrengen van de leeuwenwelpen, omdat dit zou leiden tot een verkeerde hechting van deze leeuwen aan mensen.

Het is evolutionair bepaald dat een leeuwin alleen zorgt voor de welpen die de grootste kans hebben om te overleven, in dit geval de nog niet zelfstandige, oudere welpen. Zodra ten minste twee van de drie oudere welpen in het najaar de dierentuin van Keulen hebben verlaten om in andere dierentuinen te worden gefokt, is een nieuwe nakomeling van poes “Gina” en kater “Navin” te verwachten. We hopen op een opnieuw succesvolle opvoeding, wanneer er een sociale ontkoppeling heeft plaatsgevonden.

In het wild verlaten mannelijke jonge leeuwen hun moeder na ongeveer 24 maanden, jonge leeuwinnen blijven vaak bij hun moeder in de troep. In het wild is de sterfte onder worpen en jonge leeuwen in het eerste jaar zeer hoog. Gemiddeld krijgt een volwassen leeuwin slechts één worp in haar leven. De overlevingskansen van worpen bij leeuwen in dierentuinen zijn over het algemeen aanzienlijk hoger.

Over de dierentuin en het houden van katachtigen/het houden van Aziatische leeuwen:

De dierentuin van Keulen is een wetenschappelijke instelling. Ze werken met opgeleid personeel in de dierenverzorging en dierenwelzijn staat bij ons voorop – daarom waren we in 2024 ook de eerste dierentuin in Duitsland die een dierenwelzijnsaccreditatie ontving van de dierenwelzijnsorganisatie Global Humane. Sinds 2024 is het ook de eerste dierentuin die samen met de Internationale Unie voor het behoud van de natuur een eigen centrum voor soortenbescherming heeft opgezet en onderhoudt.

Er zijn zeer goede populaties van grote en kleine katachtigen in dierentuinen over de hele wereld. Veel daarvan worden beheerd in speciale fokprogramma's, zoals de Aziatische leeuwen in de dierentuin van Keulen.

•De verantwoordelijke curator, dr. Alex Sliwa, is voorzitter van alle kattenfokprogramma's van de Europese Vereniging van Dierentuinen (EAZA) en lid van de soortcommissie Aziatische leeuw. Hij is een kattenspecialist die al tientallen jaren advies geeft aan de deelstaat Noordrijn-Westfalen over het uitzetten van lynxen en andere herintroductieprogramma's.

•De dierentuin van Keulen werkt samen met het WWF en heeft via het “Team Tiger Köln” in totaal ongeveer 500.000 euro ingezameld voor deze bedreigde diersoort. De dierentuin van Keulen is ook actief in andere kattenprojecten, zoals onderzoek naar en het behoud van de zwartvoetkat.

Gelukkig is de populatie van de laatste Aziatische leeuwen zowel in het wild tot 600-1.000 dieren als in het fokprogramma voor instandhouding in Europese dierentuinen langzaam gestegen tot ongeveer 140 dieren (16 stichtende dieren).

Momenteel houden ze de volgende Aziatische leeuwen: “Gina”, 11 jaar; “Navin”, 9 jaar; nakomeling 2,1, geboren op 19 januari 2024 (18 maanden).

Over de huidige situatie:
De dierentuin is transparant en heeft daarom ook proactief verslag gedaan van het inslapen van twee leeuwenwelpjes en de achtergronden daarvan.
Citaat: "Het was voor ons een emotioneel zware beslissing, voor de dierenverzorgers, de curator, de dierenartsen en mijzelf. We hebben alles geprobeerd en uiteindelijk was het voor ons heel duidelijk dat we alle onnodige pijn en lijden moesten vermijden", zegt prof. Theo B. Pagel, directeur van de dierentuin van Keulen.

Waarom was “Gina” opnieuw drachtig?
We hebben haar niet geconcipieerd, omdat “Gina” genetisch erg belangrijk is en weer moet gaan fokken. Het toedienen van anticonceptiva (voorbehoedsmiddelen) kan bij haar leiden tot onvruchtbaarheid (en andere mogelijke gezondheidsschade).
Dat er jongen worden geboren terwijl er nog jongen uit het vorige nest bij de moeder zijn, kan ook bij leeuwen in het wild voorkomen. Het verschil is echter dat er dan geen humane euthanasie van de niet-geaccepteerde jongen zou hebben plaatsgevonden.
Overigens ligt het sterftecijfer onder jonge leeuwen in het wild tussen de 50 en 80 %.

Heeft het fokken van Aziatische leeuwen überhaupt zin?
Ja, door het werk van dierentuinen zijn er weer stabiele populaties ontstaan. Je kunt een soort niet zomaar opgeven, dat is niet onze bedoeling. We fokken ook niet voor het publiek, maar voor internationaal gecoördineerd werk op het gebied van soortenbescherming, dat wetenschappelijk wordt gecontroleerd. Dit is ook zinvol bij kleine uitgangspopulaties. Er zijn succesvolle voorbeelden hiervan, bijvoorbeeld bij wisenten, Przewalski-paarden, roze duiven of Mauritiusvalken.

Had men de poes en de kater niet kunnen scheiden om voortplanting te voorkomen?
Nee, niet permanent, omdat leeuwen in een troep leven. De kater is belangrijk voor de opvoeding van de oudere jongen en de sociale structuur.
Uiteindelijk was het de beslissing van het individu “Gina” om dit nest niet te accepteren!

Waarom is er niet met de hand grootgebracht?
Dierentuinen hebben de ambitie om dieren zo natuurlijk en gedragsconform mogelijk te houden/op te voeden. Met de hand grootbrengen kan leiden tot verkeerde prikkels. Het is echter belangrijk dat de Aziatische leeuwen in het fokprogramma zich gedragen als “normale” leeuwen. Verkeerd geprinte dieren kunnen later niet in een leeuwengroep worden geïntegreerd en zullen zeer waarschijnlijk ook niet fokken. Daarom is er een duidelijke richtlijn van het fokprogramma voor Aziatische leeuwen om geen handopvoeding toe te passen.

Ze hadden zelf vóór kater “Navin” een andere leeuwenman, ‘Tejas’, die met de hand was grootgebracht en nooit met “Gina” heeft gefokt.

Waarom heeft de dierentuin de jongen niet aan andere dierentuinen gegeven?
De dieren kunnen zonder hun biologische moeder niet overleven, een pleegmoederprincipe is hier niet mogelijk. Ook andere dierentuinen passen bij deze soort geen handmatige opvoeding toe.

[JvG]

Leeuwen aan een pil zetten is makkelijker gezegt dan gedaan. Het kan grote gevolgen hebben voor het moederdier, niet altijd zijn ze daarna weer vruchtbaar. En de prikpil zal langer werken dan 2 jaar. In dit geval kan je in mijn ogen niet meteen naar de dierentuin wijzen, de dieren hebben hun normale voortplantingsgedrag wat nu alleen te vroeg kwam ivm de vorige jongen. De enige optie is dan om de dieren gescheiden te houden maar dat is bij leeuwen denk ik niet de beste optie. Leeuwen met anderhalf bij de moeder weghalen ben ik zelf geen grote voorstander van, ze zijn dan nog zo jong en niet volledig uitgegroeit en je ziet dan vaker dat de introductie bij een volwassen man vaker misgaat...

[Apenarend]

Leeuwen aan een pil zetten is makkelijker gezegt dan gedaan. Het kan grote gevolgen hebben voor het moederdier, niet altijd zijn ze daarna weer vruchtbaar. En de prikpil zal langer werken dan 2 jaar. In dit geval kan je in mijn ogen niet meteen naar de dierentuin wijzen, de dieren hebben hun normale voortplantingsgedrag wat nu alleen te vroeg kwam ivm de vorige jongen. De enige optie is dan om de dieren gescheiden te houden maar dat is bij leeuwen denk ik niet de beste optie. Leeuwen met anderhalf bij de moeder weghalen ben ik zelf geen grote voorstander van, ze zijn dan nog zo jong en niet volledig uitgegroeit en je ziet dan vaker dat de introductie bij een volwassen man vaker misgaat...

Thx JvG, mooie duiding.

[Laafsekikker]

Minister-president Hendrik Wüst bij de 165-jarige viering van de dierentuin van Keulen – Feestelijke opening van de nieuwe girafverblijfplaats

De dierentuin van Keulen viert vandaag zijn 165e verjaardag. Op 22 juli 1860 opende de oudste dierentuin van Noordrijn-Westfalen voor het eerst zijn deuren voor bezoekers. Hendrik Wüst, minister-president van de deelstaat Noordrijn-Westfalen, bracht vandaag ter gelegenheid hiervan een bezoek aan de dierentuin van de domstad en feliciteerde de dierentuin tijdens een feestelijke bijeenkomst. Deze bijeenkomst was gekoppeld aan de feestelijke opening van de nieuwe giraffenverblijfplaats, die de dierentuin in de zomer van 2026 als een van de grootste innovatieprojecten van dit moment zal openen. Naast Hendrik Wüst spraken tijdens de plechtigheid ook Dr. Ralf Heinen, burgemeester van de stad Keulen, en prof. Theo B. Pagel en Christopher Landsberg, bestuursleden van de dierentuin van Keulen.

Prof. Theo B. Pagel: "Ik dank u hartelijk, minister-president, dat u vandaag als gast op onze jubileumviering uw waardering uitspreekt voor het werk van de dierentuin van Keulen en voor dierentuinen in het algemeen. Dierentuinen zijn tegenwoordig moderne natuurcentra. Ze bieden mensen ontspanning, vermaak en veel kennis over dieren en hun leefomgeving – op een speelse en leuke manier, zonder belerend te zijn. Als er geen dierentuin zou bestaan, zou men die moeten uitvinden!" Christopher Landsberg: "Wij zijn er met ons aanbod voor mensen uit alle lagen van de bevolking en alle leeftijdsgroepen. Wij dekken ongeveer 85 procent van ons budget zelf – onder andere door donaties en erfenissen, waarvoor wij zeer dankbaar zijn, en door inkomsten uit onze horeca en souvenirwinkel. Geen enkele andere openbare instelling in de regio haalt dit percentage. Bovendien kunnen we rekenen op de steun van de stad Keulen, onze meerderheidsaandeelhouder. Zij staat ons trouw terzijde, waarvoor we vandaag ook onze dank uitspreken."

Minister-president Hendrik Wüst: "Wetenschappelijk geleide dierentuinen zoals de dierentuin van Keulen combineren vrije tijd en ontspanning met onderwijs en onderzoek. De dierentuin van Keulen is de oudste en grootste dierentuin in Noordrijn-Westfalen. Haar onderzoeksprojecten zijn tot ver buiten onze landsgrenzen bekend en leveren een belangrijke bijdrage aan het bewustzijn voor natuur- en soortenbescherming – voor onze deur en wereldwijd. Van harte gefeliciteerd met het 165-jarig jubileum.

Dr. Ralf Heinen benadrukte in zijn toespraak het belang van de dierentuin van Keulen tot ver buiten de stadsgrenzen. “De dierentuin heeft een vaste plaats in het hart van de inwoners van Keulen. Als groene dierentuin midden in de stad staat hij voor vrije tijd en ontspanning, maar ook voor plezier en vermaak. Hij is een belangrijke speler in projecten voor milieueducatie en soortenbescherming wereldwijd en heeft daarom ook een uitstekend internationaal netwerk in meer dan 30 landen”, aldus Heinen. “Hoe goed de reputatie van de dierentuin is en hoezeer zijn expertise wordt gewaardeerd, blijkt uit het feit dat de Internationale Unie voor het behoud van de natuur in 2024 samen met de dierentuin een centrum voor soortenbescherming heeft opgericht. Ik wens de dierentuin toe dat hij moedig verdergaat op al deze succesvolle wegen!

De dierentuin – een veelzijdige publiekstrekker: alleen de dom trekt meer bezoekers!
De dierentuin van Keulen werd op 22 juli 1860 geopend – na slechts 309 dagen bouwtijd en met een oppervlakte van 5,8 hectare, die toen nog ver buiten de poorten van de stad lag. Tot de eerste gebouwen behoorden huizen voor hondachtigen, pauwen, antilopen, giraffen en olifanten. Het waren dieren die de mensen aan de Rijn nog nooit hadden gezien en die de dierentuin al snel tot een publiekstrekker voor de hele regio maakten. Dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven, met zijn moderne dierenverblijven, parken en vele speciale evenementen. In 2025 biedt de dierentuin onderdak aan 11.000 dieren van meer dan 750 soorten – daarmee is het een van de meest soortenrijke dierentuinen van heel Europa. Hij combineert traditie met innovatiekracht en verbindt vrije tijd en ontspanning met wetenschap en onderzoek. De dierentuin van Keulen zet ook internationaal steeds weer de toon, bijvoorbeeld met de bouw van moderne dierenverblijven of met zijn uitgebreide inzet voor de bescherming van diersoorten. Dit alles wordt door de mensen beloond. In 2024 verwelkomde de dierentuin van Keulen 1,2 miljoen bezoekers – alleen de dom trekt meer bezoekers in Keulen.

Goede vooruitzichten – voor giraffen en bezoekers
De feestelijke viering van het 165-jarig bestaan werd door de verantwoordelijken van de dierentuin gekoppeld aan het bouwevenement voor de nieuwe giraffenverblijfplaats, die tot de zomer van 2026 voor bijna 6 miljoen euro wordt gebouwd. Het vroegere verblijf voor giraffen, dat uit de jaren 60 dateert, werd hiervoor volledig gestript en afgebroken. Het bouwproject is een voorbeeld van hoe de dierentuin zich steeds weer moderniseert en van ‘oud’ naar ‘nieuw’ gaat. Door een uitbreiding en een nieuwe indeling van de ruimte zal de binnenruimte van de giraffenverblijfplaats in Keulen groeien tot bijna 400 m2 – en daarmee bijna twee keer zo groot worden. Dit biedt veel nieuwe mogelijkheden voor een nog beter op het gedrag afgestemd beheer van de grootste landzoogdieren ter wereld. Bijvoorbeeld door meer bewegingsvrijheid, variabele voederbakken op ‘giraffenhoogte’ en de installatie van een trainingswand voor de dieren en een weegschaal voor regelmatige gewichtscontroles. Ook de buitenruimte wordt bijna verdubbeld. ‘Think big’ voor de grootste landzoogdieren dus!

Wat voor de dieren geldt, geldt ook voor de bezoekers van de dierentuin: er komt onder andere een nieuw uitkijkplatform waar je in de toekomst “oog in oog” met giraffen kunt staan en op bepaalde tijden zelfs mee kunt voeren. Het nieuwe educatieve concept voor jong en oud zorgt voor spannende aha-momenten rondom de Afrikaanse reuzen. Bovendien wordt de volledige techniek van het in de jaren 60 gebouwde giraffenhuis in Keulen gemoderniseerd en energetisch geoptimaliseerd. Daaronder vallen de aansluiting op stadsverwarming, de bouw van een fotovoltaïsche installatie en een groendak. Daaronder zullen niet alleen giraffenkoppen rondlopen. Want naast de reusachtige giraffen komen voor het eerst ook naaktmuizen, zeer kleine dieren, in een nieuwe binnenverblijf wonen. Hun toekomstige buren, de Madagaskische ringstaartmangoesten, die maar zelden in dierentuinen worden gehouden, krijgen ook nieuwe binnen- en buitenverblijven.

De geschiedenis van de dierentuin van Keulen
Toen het allemaal begon – op 22 juli 1860, de dag van de opening na slechts tien maanden bouwen – lag de dierentuin van Keulen net buiten de stad. De buitenmuren waren omgeven door koolvelden. Daarbinnen lag een terrein van 5,8 hectare met parken en dierenverblijven in de stijl van die tijd. Over stijl gesproken: wie in het midden van de 19e eeuw iets voorstelde, bouwde niet alleen een opera, theater of botanische tuin. Maar ook een dierentuin. Frankfurt en Berlijn hadden in Duitsland het voorbeeld gegeven. Rijke Keulse burgers zorgden er onder leiding van Dr. Caspar Garthe als financiers voor dat ook aan de Rijn al snel exotische dieren een thuis vonden. De dieren die onder Heinrich Bodinus, de oprichter en directeur, werden tentoongesteld, konden zich snel laten zien: al in 1863 broedden er nandoes. Een jaar later kwam de eerste olifant. Na giraffen, wilde honden, antilopen, pauwen en struisvogels volgde in 1872 een Indische neushoorn met de welluidende naam “Schöne Marie” – “Leev Marie”, het olifantje dat in 2020 ter gelegenheid van de 160e verjaardag van de dierentuin werd geboren, staat dus in een goede traditie.

De dierentuin werd al snel een populaire bestemming voor uitstapjes. De eerste jaarkaart voor het hele gezin kostte 8 taler. Een aanzienlijk bedrag voor die tijd. Dit deed echter geen afbreuk aan de populariteit. In 1864 telde men al 179.771 bezoekers. Een stijging van 27.967 ten opzichte van het voorgaande jaar. Al snel werd duidelijk: de dierentuin is een succesmodel – de dierentuin moet worden uitgebreid. Er kwamen steeds meer verblijven voor steeds meer dieren. In 1882 kon het dierentuincomplex met 1,7 hectare worden uitgebreid door de aankoop van extra grond. In december 1882 werd het nieuwe gedeelte met rundveestallen, een kleine vijver en de tot op de dag van vandaag bestaande zeeleeuwenrots geopend. Onder leiding van Dr. Ludwig Wunderlich – vanaf 1888 gedurende 40 (!) jaar directeur van de dierentuin – werd in 1899 het vogelhuis geopend, tegenwoordig het “Arnulf- und-Elizabeth-Reichert-Haus”, in de stijl van een Russische kathedraal. In hetzelfde tempo maakte de dierentuin internationaal naam met spectaculaire nakomelingen. De dierentuin van de domstad was aangekomen waar hij vandaag de dag nog steeds staat: in de eerste klasse van dierentuinen wereldwijd. Dit werd onderbouwd door nog meer dierenverblijven: op een aangekocht terrein van 1,8 hectare ontstonden onder andere ijsbeerkliffen en een apenrots, waar primaten volgens het voorbeeld van Hagenbeck alleen door watergrachten van de bezoekers werden gescheiden. Tegenwoordig staat deze plek nog steeds bekend als de thuisbasis van de mantelbavianen.

Zware tegenslag – de dierentuin in puin
Kort na de opening brak de Eerste Wereldoorlog uit. Het aantal bezoekers was weliswaar overweldigend. Mensen zochten afleiding en vonden die in de dierentuin. Maar de schaarste als gevolg van de oorlog bracht de dierentuin op de rand van de afgrond. Door een gebrek aan voer daalde het aantal dieren tot een kwart van het aantal van voor de oorlog. Vanaf 1924 herstelde de dierentuin zich. Maar massale werkloosheid en de onzekere politieke situatie brachten de dierentuin, nu onder leiding van Dr. Friedrich Hauchecorne, steeds weer in financiële moeilijkheden. Uiteindelijk werd de stad wat ze tot op de dag van vandaag is: meerderheidsaandeelhouder.

Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog viel bijna samen met de aantreding van dierentuin directeur Dr. Werner Zahn. Opnieuw was er een tekort aan voer. De bommen die op Keulen werden gegooid, deden de rest. In 1944 moest de dierentuin zijn deuren sluiten. In 1945 lag hij, net als Keulen, in puin. Al snel werd begonnen met de wederopbouw. Met Pinksteren 1947 werd de dierentuin heropend. Geleidelijk aan kon het dierenbestand worden uitgebreid. Langzamerhand behoorden leeuwen, chimpansees en kamelen weer tot de attracties. Na de dood van Zahn nam Dr. Wilhelm Windecker in 1952 de leiding over. Dankzij de bloeiende economische wonderjaren kon hij een tijdperk vormgeven. Hij realiseerde de reparatie van historische installaties – zoals de zeeleeuwenrotsen en het Zuid-Amerikahuis – en stimuleerde nieuwbouwprojecten. De visie voor de toekomstige ontwikkeling van de dierentuin mondde uit in het ideale plan van 1957. Keulen herstelde zich. Ook de dierentuin profiteerde van de welvaart. Hij groeide aanzienlijk, omdat het terrein van de voormalige wielerbaan, tegenwoordig onder andere het olifantenpark, erbij kwam. Bovendien ontstonden er tot in de jaren 70 veel nieuwe attracties: van de giraffenverblijfplaats tot de pinguïn- en ijsbeerverblijven en het Madagaskarhuis. Beton was in – en de dierentuin ook. Het aantal bezoekers kende maar één richting: omhoog! De bouwkundige sluitsteen werd in 1971 gelegd met het ultramoderne aquarium – tot op de dag van vandaag een ware schatkamer van soorten voor onderzoek, onderwijs en het behoud van zeer zeldzame dieren.

Sprong naar de moderne tijd
Vernieuwingen in de jaren 80, 90 en 2000 waren onder andere het oerwoudhuis voor mensapen, het tropisch huis en het 2 hectare grote olifantenpark, dat wereldwijd de norm heeft gezet op het gebied van omvang en huisvestingsnormen. Het thema soortenbescherming won enorm aan belang. Zo was de oude dierentuin-school de locatie van de beslissende conferentie waar internationale dierentuinen de fokprogramma's voor het behoud van diersoorten lanceerden – een mijlpaal voor de dierentuinwereld en een grote vooruitgang voor de inspanningen op het gebied van soortenbescherming.

Sinds 2007 wordt de dierentuin voor het eerst geleid door een duo. Prof. Theo B. Pagel als directeur van de dierentuin en hoofd van alles wat met biologie te maken heeft, en Christopher Landsberg, commercieel directeur en heer van de cijfers. Zij hebben hun idealen voor de toekomstige ontwikkeling van de dierentuin gebundeld in een ambitieus masterplan. Daaruit zijn al talrijke projecten gerealiseerd. Zo werd in 2010, ter gelegenheid van het 150-jarig jubileum van de dierentuin, de Hippodom geopend, een replica van een Afrikaans rivierlandschap met Nijlkrokodillen en nijlpaarden. In 2014 volgde de Clemenshof-kinderboerderij met de grootste dierentuin-school van Duitsland, in 2020 de gemoderniseerde verblijven voor leeuwen en tijgers en in 2021 het volledig gerenoveerde “Arnulf-und-Elizabeth-Reichert-Haus” als begaanbaar jungle-landschap met vrij rondlopende zoogdieren en vogels uit Midden- en Zuid-Amerika. Na de voltooiing van de neushoornverblijfplaats in 2023 staan nu het giraffenverblijf en het tropische huis op het moderniseringsplan. Ook op andere gebieden maken Pagel en Landsberg met hun ideeën de dierentuin klaar voor de toekomst. Zo zijn de dierentuinwinkel en de dierentuingastronomie omgevormd tot zelfstandige GmbH's. De dochterondernemingen dragen hun winst voor 100 procent af aan de dierentuin, die dit geld bijvoorbeeld investeert in het steeds bredere programma voor de bescherming van diersoorten met onderzoeks- en fokinitiatieven. De dierentuin is vandaag de dag een populaire vrijetijds- en recreatieplek voor heel het Rijnland, een gerenommeerd centrum voor onderwijs en onderzoek op topniveau en een belangrijke motor achter een van de belangrijkste taken voor de toekomst: het behoud van de natuurlijke biodiversiteit.

[JvG]

Keulen heeft 2 Coquerelsifaka's gekregen vanuit Berlijn. Het gaat om de 14 jarige vrouwtje Euphemia en het 4 jaar oude Herkules (beide geboren in de VS)

https://www.facebook.com/share/16uheDZin8/

[Laafsekikker]

Coquerel-sifaka's “Herkules” en “Euphemia” nieuw in de dierentuin van Keulen
Speelse Madagaskische dieren behoren tot de meest bedreigde primatensoorten ter wereld – morgen is het singlesavond in de dierentuin van Keulen

De dierentuin van Keulen kan vanaf nu weer twee bijzonder zeldzame dieren laten zien in zijn Madagaskarhuis: sinds kort wonen hier de twee Coquerel-sifaka's “Herkules” en “Euphemia”. Ze zijn vanuit Berlijn naar de Rijn gekomen. Sifaka's zijn erg veeleisend in de verzorging en vereisen veel biologische expertise. In Europa zijn er slechts twee andere dierentuinen die deze primaten tentoonstellen: de Tierpark Berlin en de dierentuin in Chester, Groot-Brittannië.

Opdracht: Amore!
Sinds 2021 wordt er geleidelijk een Europees instandhoudingsprogramma voor deze ernstig bedreigde diersoort opgezet, dat nauw wordt afgestemd tussen dierentuinen. Het doel is om te zorgen voor stabiele reservestammen in menselijke zorg. De uitgangsdieren hiervoor komen allemaal uit de VS. Zo ook “Herkules”, die op 22 mei 2021 in de Bronx Zoo in New York werd geboren, en “Euphemia”, geboren op 15 februari 2011 in de Maryland Zoo in Baltimore.

“Herkules” en ‘Euphemia’ ontmoetten elkaar voor het eerst in de dierentuin van Berlijn, waar ze onlangs kennis met elkaar maakten. “Euphemia” heeft in de VS al jongen grootgebracht. De hoop is groot dat dit binnenkort ook in Keulen zal gebeuren. In ruil voor het nieuwe paar is het voormalige Keulse vrouwtje “Justa” naar Berlijn verhuisd. Daar woont ook het nieuw gevormde sifakapaar “Isabella” en “Didius”. Als de voortplanting bij hen lukt, mag ‘Justa’ later ook gezelschap houden aan het mannetje “Didius” om voor nakomelingen te zorgen.

Sifaka-houderij: toewijding en expertise om deze soort te redden
De dierentuin van Keulen huisvest zijn Coquerel-sifaka's in het Madagaskarhuis. De 4-jarige “Herkules” is te herkennen aan zijn ontbrekende staart, die na een ontsteking moest worden geamputeerd. Hij heeft hierdoor geen beperkingen en is net zo actief als de 14-jarige “Euphemia”. Beiden bewegen zich voort door te huppelen en te springen – een voor primaten ongebruikelijk en zeer vermakelijk gedrag, dat de sifaka's bekend heeft gemaakt als “dansende apen”.

Het verblijf van “Herkules” en “Euphemia” bestaat uit verticale takken en lianen en voederplatforms. Daarnaast heeft de dierentuin slaap- en verblijfskisten voor de winter geplaatst. De installatie heeft ook goed zichtbare trainingswanden, waar activiteitenprogramma's en medische trainingen met de nieuwsgierige en speelse sifaka's plaatsvinden. Daarbij leren ze bijvoorbeeld om op commando te wiegen of zich te laten betasten.

Sifaka's zijn erg veeleisend in de verzorging. Als voedselspecialisten eten ze bijna uitsluitend bladeren. De dierenverzorgers in Keulen vriezen daarom al geruime tijd dagelijks bladeren in voor de winter. Bladeren van haagbeuk, beuk, hazelaar en rode eik hebben de voorkeur onder de inheemse loofbomen. Het voer moet eerst worden gedesinfecteerd en in porties worden verdeeld. Ook moeten de dieren voortdurend worden geobserveerd en bij onregelmatigheden in de ontlasting worden onderzocht. Daarvoor dienen onder andere de regelmatige medische trainingen.

Feiten in een oogopslag:
• Sifaka's behoren tot de zeldzaamste en meest bedreigde primatensoorten ter wereld
• In het wild komen ze alleen nog voor in enkele droge loofbossen in het westen van Madagaskar
• Naast de Coquerel-sifaka's zijn er nog acht andere sifaka-soorten; acht daarvan worden met uitsterven bedreigd, één soort is ernstig bedreigd
• Het grootste gevaar voor de sifaka's is de vernietiging van hun kleine leefgebied door omvorming tot veeweiden en door de productie van houtskool. Traditioneel werden ze niet bejaagd (er bestond een taboe, een zogenaamde “fady”), maar inmiddels zijn dergelijke tradities verwaterd en neemt de jachtdruk door de hongerige bevolking toe
• Kop-romplengte 42 tot 50 centimeter; daar komt nog de 50 tot 60 centimeter lange staart bij. Ze wegen 3,5 tot 4,3 kilogram
• De vrouwtjes zijn dominant, vooral bij het eten
• Ze leven meestal in groepen van 3-10 dieren, meestal ouders en hun nakomelingen
• Het zijn dagactieve lemuren die zich voortbewegen door te huppelen en te springen
• In het wild vormen ze territoria van 4 tot 8 ha, waarvan 2-3 ha kerngebied is
• Sifaka's zijn planteneters die zich voornamelijk voeden met bladeren en knoppen. In het regenseizoen eten ze ook schors en eten ze meer bloemen en vruchten
• Draagtijd van ongeveer 155 tot 165 dagen

Concrete hulp: de dierentuin van Keulen zet zich in voor de bescherming van de sifaka's op Madagaskar
De dierentuin van Keulen ondersteunt twee soortenbeschermingsprojecten op Madagaskar die zich bezighouden met de bescherming van de Coquerel-sifaka's. In het project “IMPACT Madagascar” worden sifakagroepen onderzocht en beschermd, worden bossen herbebost en worden programma's voor duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen met de bevolking uitgevoerd. Daarnaast ondersteunt de dierentuin een onderzoeksproject dat wordt uitgevoerd door Madagaskische promovendi in het Ankarafantsika National Park. Hierbij wordt onderzocht hoe lang verbrande bosgebieden moeten herstellen voordat ze weer een thuis kunnen bieden aan Coquerel-sifaka's.

Wie het engagement van de dierentuin van Keulen voor de flora en fauna van Madagaskar wil steunen, kan hier doneren: https://foerdern.koelnerzoo.de/spenden/ ... adagaskars

Aanstaande vrijdag is het singlesavond in de dierentuin van Keulen
Dat de dierentuin een goede plek is om nieuwe mensen te ontmoeten, blijkt niet alleen uit “Herkules” en “Euphemia”, maar ook uit de meer dan 1.000 gasten die zich al hebben aangemeld voor de singlesavond op vrijdag 1 augustus 2025 in de dierentuin van Keulen. De avondkassa is open voor iedereen die op het laatste moment besluit om te komen.

Informatie over het evenement: Beleef een avondbezoek aan de dierentuin van Keulen tijdens het grootste single-evenement in Keulen. Er worden speed-dates, korte rondleidingen over het liefdesleven van de dieren, loungemuziek en nog veel meer aangeboden.

Begin: 18.30 uur – Einde: 22.00 uur, laatste toegang om 21.00 uur. Prijs per persoon in de voorverkoop: 35 euro; avondkassa: 39 euro – inclusief Gin de Cologne welkomstdrankje

* Tickets vanaf 18 jaar I Dierenverblijven blijven gesloten – aquarium open
Single avondtickets: www.koelnerzoo.de

[Laafsekikker]

Nieuw in de dierentuin van Keulen: wie of wat is een pademelon?

Begin juli opende de dierentuin van Keulen zijn nieuwe verblijven voor kangoeroes en dwergotters, die aanvankelijk alleen werden betrokken door het populaire, al lang gevestigde otterpaar “Ludo” en “Anna”. Vanaf vandaag krijgen ze gezelschap van twee Bruijnpademelons. Deze kangoeroesoort, die ongeveer 12 kg zwaar kan worden, leeft van oorsprong in het zuiden van het eiland Nieuw-Guinea en voedt zich voornamelijk met bladeren en gras. Ons koppel is twee jaar oud en komt uit een particuliere collectie in Tsjechië. Momenteel wennen de twee kangoeroes aan hun nieuwe, toegankelijke buitenverblijf in een afgesloten gedeelte dat echter goed zichtbaar is voor bezoekers. Het hele buitenverblijf is ontworpen als een doorloopvolière. Gasten kunnen er later doorheen lopen en de buideldieren van dichtbij bekijken – zonder tralies of glazen afscherming.

In totaal zullen drie kangoeroesoorten samen in het verblijf leven: Goodfellow-boomkangoeroes (Dendrolagus goodfellowi), Mullerwallabys (Dorcopsis muelleri) en de twee Bruijnpademelons (Thylogale brunii) die er al zijn. Alle drie de kangoeroesoorten zullen later het in totaal 1.160 m² grote verblijf delen.


Gedrongen kleine kangoeroes, drukke dwergotter
De zuidelijke Nieuw-Guinea Bruijnpademelons behoren tot de kleinere kangoeroes. Ze hebben een gedrongen lichaamsbouw. Zoals bij de meeste kangoeroes zijn de achterpoten aanzienlijk langer dan de voorpoten, de staart is relatief kort en dun behaard. De vacht is donker grijsbruin van kleur, de onderkant is duidelijk lichter. Deze dieren leven voornamelijk in regenwouden en gemengde regenwoud-savannes. Ze zijn strikt herbivoor en voeden zich voornamelijk met grassen en bladeren. De Bruijnpademelons wordt vanwege zijn vlees met honden bejaagd. Dit heeft geleid tot het verdwijnen van de dieren uit het zuidoosten van Nieuw-Guinea, en ook elders neemt het aantal af. De Internationale Unie voor het behoud van de natuur heeft de soort daarom op de lijst van “kwetsbare” soorten geplaatst. Dierentuinen zetten zich onder andere in voor het behoud van de soort door middel van fokprogramma's.