Vandaag zijn onze twee berberapen Solo en Chanel, met toch wel een beetje pijn in ons hart, verhuisd naar Stichting AAP in Almere.
Aangezien vader en dochter maar met z’n tweetjes waren en we merkten dat Chanel meer aandacht nodig heeft van soortgenoten, hebben we besloten, in overleg met de experts van Stichting AAP, om ze daar onder te brengen. Daar verblijven meer berberapen en zijn ze ervaren in het samenvoegen van de dieren en het vormen van groepen. Zodra ze zijn gesetteld, zullen ze geïntroduceerd worden aan andere berberapen.
We hebben het al eens op het park geprobeerd, maar dat werkte helaas niet. Stichting AAP heeft hier veel meer ervaring in. Zodra ze in een groep zitten, wordt er een plek gezocht waar de hele groep naar toe kan gaan.
Het park heeft al vaker goed samengewerkt met Stichting AAP en zodoende onderdak geboden aan o.a. wasberen, neusberen en muntjaks.
Ook staat er een grote verbouwing van de tropische kas en apeneilanden op de planning voor aankomend jaar.
Helaas hebben wij donderdag afscheid genomen van onze oude witte heer Azul.
Bij zijn aankomst in ons centrum in juni 2023, was hij in zeer slechte conditie en hadden we niet durven hopen dat we hem deze fijne tijd nog zouden kunnen geven. Met veel zorg en extra aandacht heeft hij tegen de verwachtingen in toch nog een heerlijke zomer mogen genieten van de rust, het buiten zijn en van zijn favoriete bezigheid; lekker eten.
De laatste tijd hielden we Azul op medicatie wat meer comfortabel, maar het lopen en opstaan ging steeds moeizamer. Ook zagen we andere klinische signalen dat het met Azul echt niet goed meer ging.
Het lichaam van Azul is aangeboden aan Pathologisch centrum Utrecht voor onderzoek. Niet alleen helpt pathologisch onderzoek het leerproces van ons team, maar is zeker ook van meerwaarde voor de wetenschap. Omdat bij witte tijgers eigenlijk altijd klinische afwijkingen worden waargenomen, worden er extra genetische onderzoeken gedaan om te helpen bijdragen aan de wereldwijde kennis hierover.
Helaas hebben we onze poema dame Noëlle afgelopen donderdag moeten laten gaan.
Tot voor kort nog fit en sterk als hoe we haar alle jaren gekend hebben, begon zij de laatste weken wat te kwakkelen met haar gezondheid. Haar eetlust werd van dag tot dag wat wisselend en ze sliep meer dan normaal. Van medicatie, verstopt in lekker eten, wilde ze niks weten. Gezien haar leeftijd was een volledige narcose iets wat we liever wilde vermijden, maar helaas knapte ze niet op en hadden we geen keuze meer. Tijdens het onderzoek kon uit bloedwaarden en echobeelden worden geconcludeerd dat er bij Noelle sprake was van flink nierfalen. Helaas iets wat we veel zien bij katachtigen op hogere leeftijden. We hebben er dan ook voor gekozen om Noelle niet meer uit de narcose te laten wakker worden.
Noëlle is in geboren in 2004 en is de eerste 2 jaren van haar leven in bezit geweest van een particulier. In 2006 werd ze in beslag genomen en geplaatst in opvang bij een dierentuin.
Omdat wij bij Stichting leeuw voor onze poema Vincent een leuke partner zochten om zijn leven mee te delen, hebben wij Noelle ‘geadopteerd’. Ze kwam tijdens de kerstdagen in 2016 (vandaar haar naam), werd met succes gekoppeld en heeft tot gisteren bij ons mogen genieten van veel ruimte, aandacht en het samenzijn met haar geliefde Vincent.
Noëlle, onze pittige diva, is 20 jaar en 6 maanden oud geworden. We hebben genoten van de zorg voor dit bijzondere dier en zullen haar niet snel vergeten.
Met Vincent gaat het gelukkig goed, die zal de komende tijd extra aandacht krijgen van de verzorgers.
Met pijn in het hart moeten we helaas bekend maken dat we afscheid hebben moeten nemen van onze vrouwelijke sneeuwluipaard Maddy. Na nooit eerder gezondheidsproblemen te hebben gehad bij het dier, kreeg zij van de ene op de andere dag een afwijkende kleur in 1 van haar ogen. Na contact met meerdere specialisten is er een behandeling opgestart om te proberen de klacht te verhelpen. Nadat dit weinig effect bleek te hebben werd een andere behandeling gestart. Kort daarna werd het dier ernstig ziek en leek het sterk een reactie te zijn op de nieuwe medicatie. Ondanks het direct stoppen met de medicatie en al het daaropvolgend medische ingrijpen, kreeg ons veterinaire team Maddy er tot ons grote verdriet niet meer bovenop.
Tot op heden is helaas nog niet duidelijk geworden, ondanks een uitgebreide sectie op het dier door afdeling Veterinaire Pathologie Utrecht, waarom dit alles haar is overkomen. Ons team, de dierenartsen en pathologen staan nog voor een raadsel en blijven op zoek middels aanvullende onderzoeken naar mogelijke medische oorzaken.
Sneeuwluipaard Joep krijgt sinds het overlijden van Maddy extra aandacht en verrijking van de verzorgers, en doet het naar omstandigheden gelukkig goed. Uiteraard gaan we op zoek naar een nieuwe partner voor hem om in de toekomst weer samen te kunnen leven met een soortgenoot.
Vandaag hebben we twee gewone zeehonden op het park mogen verwelkomen. De zeehonden zijn ondergebracht in een prachtig nieuw zeehondenverblijf inclusief zandstrand, wat onderdeel is van het project ‘Waddenbeleving rondom de bruinvis’ van Stichting SOS Dolfijn. De zeehonden Sælma en Tjark zijn afkomstig van het Zee Aquarium Bergen aan Zee.
Het zeeaquarium was al langere tijd op zoek naar een nieuwe locatie voor de zeehonden Sælma en Tjark. De dieren zijn in een dierenpark geboren en hebben onvoldoende vaardigheden van een leven in het wild om te worden vrijgelaten in de natuur.
Dierentuin Hoenderdaell opent gebied met bruinvissen en zeehonden: De Waddenbelevenis
Dierenpark Hoenderdaell in Noord-Holland heeft een nieuw gebied geopend met bruinvissen en zeehonden. In het openluchtgedeelte De Waddenbelevenis wanen bezoekers zich op een wad in de polder. Het gaat om een samenwerking met opvangcentrum SOS Dolfijn.
De bruinvis is een kleine walvissensoort. SOS Dolfijn beschikt nu over niet alleen over overdekte bassins, maar ook over een groot buitenverblijf om gestrande bruinvissen op te vangen. In dezelfde zone krijgen bezoekers zeehonden te zien. De dierentuin spreekt over "een royaal zeehondenverblijf".
Kinderen kunnen klimmen en klauteren. De Waddenbelevenis bestaat verder uit een nagebootst duinlandschap en een uitkijkpost. Het project werd medegefinancierd door het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO), de provincie Noord-Holland, het Waddenfonds en een subsidieprogramma van de Europese Commissie.
Helaas heeft ons team moeten besluiten om afscheid te nemen van poema Vincent.
Eerder dit jaar werden er tijdens een medisch onderzoek, bij het uitvoeren van een echo vreemde afwijkingen gevonden op meerdere plaatsen in het maag-/darmstelsel van Vincent, wat resulteerde in flinke spijsvertering problemen en leverfalen. Helaas was het zonder een zware operatie niet mogelijk om de aard van de afwijkingen exact te bepalen. Post- operatieve zorg bij deze dieren is niet mogelijk, en geeft bijna een 100 % kans op levensbedreigende complicaties.
In eerste instantie leek een langdurige en intensieve behandeling aan te slaan en het bloedbeeld iets te verbeteren. Helaas bleek bij latere medische controles zijn conditie toch weer achteruit te gaan en is besloten Vincent verder lijden te besparen en over te gaan tot euthanasie.
Omdat de aard van de problemen naar grote waarschijnlijkheid om aanwezigheid van tumoren gaat, is Vincent overgebracht naar het Veterinair Pathologisch centrum in Utrecht voor het uitvoeren van verder wetenschappelijk onderzoek.
Vincent heeft ontzettend genoten van zijn lange tijd bij ons, en heeft gelukkig het grootste deel hiervan mogen samenleven met zijn vrouwtje Noelle, waar we vorig jaar helaas afscheid van moesten nemen op ruim 20-jarige leeftijd. Hij hield enorm van zonnebaden, slapen en we zullen zijn unieke voedertijd- slidings door het luik van zijn verblijf missen.
Vincent is geboren in 2011 in een Duits dierenpark en in februari 2013 bij ons in het opvangcentrum gekomen. Vincent is 14 jaar geworden.
Erg verdrietig nieuws uit Hoenderdaell. Sterkte toegewenst aan de verzogers die hem en Noëlla een mooi leven hebben gegeven bij Stichting Leeuw. Dit betekent ook dat er nu geen poema's meer in Nederland worden gehouden.
Ondanks de status van poema toch vreemd dat er geen enkele tuin in Nl ervoor heeft gekozen om deze soort in een mooi Amerikaans thema gebied te verwerken. Van een Burgers hoeven we zoiets niet te verwachten, maar andere tuinen wil zich zeker tot voor kort nog vaak onderscheiden. Dan is de poema toch een grotere soort die schitterd in afwezigheid.
𝗔𝗳𝘀𝗰𝗵𝗲𝗶𝗱 𝘃𝗮𝗻 𝘁𝘄𝗲𝗲 𝗶𝗰𝗼𝗻𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗵𝗲𝘁 𝗽𝗮𝗿𝗸
Helaas hebben wij onlangs het moeilijke besluit moeten nemen om bruine beer Boyko en lynx Heidi in te laten slapen.
𝗕𝗼𝘆𝗸𝗼
Boyko werd opgevangen in 2013 samen met zijn vrouwtje Boyana. Ze waren gered uit een voormalig jachtstation in Bulgarije. Hier werden vroeger beren gefokt voor de geweerjacht. Door zijn slechte start in het leven heeft zijn lichaam altijd een achterstand gehad. Boyko werd een aantal maanden geleden gediagnosticeerd met artrose, permanente slijtage in de gewrichten. De afgelopen tijd konden we hem nog ondersteuning en verlichting bieden met medicatie, maar helaas werd zijn conditie de laatste weken slechter en slechter. Om verder lijden te voorkomen, hebben wij moeten besluiten hem te laten gaan. Boyko was een heel speciaal dier voor vele van zijn verzorgers.
Rust zacht vriendelijke reus.
𝗛𝗲𝗶𝗱𝗶
Heidi werd plotseling niet lekker en moest worden onderzocht door de dierenarts. Uit de onderzoeken bleek zij een zeer ernstige pleuritis (ontsteking in borstholte) te hebben, waarschijnlijk ontstaan door een kleine punctiewond van een soortgenoot. Behandeling van deze aandoening is zeer intensief en zou normaal gedaan worden door het spoelen van de borstholte, en herhaaldelijk toedienen van antibiotica middels een infuus. Zulke intensieve zorg is helaas niet mogelijk bij deze dieren. Zodoende hebben we helaas moeten besluiten over te gaan tot euthanasie.
Heidi heeft vorig jaar 2 prachtige nakomelingen Hanz en Hanna grootgebracht, die het gelukkig heel goed doen. Zij delen het verblijf met hun vader Herman, die heel liefdevol met de 2 omgaat.
Ook deze pittige dame gaat gemist worden.
Luiaards Luna en Co hebben een jong! Het gaat goed met het kleintje. Het jong klimt direct na de geboorte op de buik van de moeder en houdt zich daar stevig vast tijdens de eerste maanden.
Een aantal weken geleden, net na het afscheid van haar grote vriend Boyko, kreeg berin Boyana plotseling last van bloedneuzen en lichte benauwdheid. Omdat er vele oorzaken van dit beeld kunnen zijn werd eerst verschillende medicatie ingezet. Toen duidelijk werd dat dit weinig tot geen verbetering bracht, werd er een uitgebreid medisch onderzoek voorbereid om de oorzaak van de klachten te achterhalen. Tijdens het onderzoek kwamen onze dierenartsen tot de ontdekking dat er vreemde weefsels zichtbaar waren in beide neusholtes en ook achter in de mondholte. Helaas bleek het te gaan om een zeer agressieve tumor die zich al behoorlijk ver had uitgespreid.
Berin Boyana is 20 jaar geworden.
Boyana en Boyko werden in november 2013 opgevangen vanuit een voormalig jachtstation in Bulgarije, en hebben nog geruime tijd ontzettend kunnen genieten van hun ruime verblijf en alle zorg en aandacht van de verzorgers.
