Nieuwstopic Kolner Zoo

[Niels Grootegans]

Bijna 3 miljoen euro! Geen idee dat dat soort projecten zo duur waren. Wel transparant overigens dat ze op de cent nauwkeurig zijn bij die bedragen

[teunvdvlugt]

In de dierentuin van Keulen is een Coquerelsifaka geboren!!!

Bron: https://www.facebook.com/share/p/15MFTUiBA8/

[Laafsekikker]

Zeven Cubaanse flamingo's uitgekomen in de dierentuin van Keulen

Cubaanse flamingo's behoren tot de kleurrijke blikvangers in de dierentuin van Keulen. Tussen half juni en begin juli zijn er zeven kuikens van deze vogelsoort uitgekomen. De jonge groep bracht de eerste dagen van hun leven door in de coulissen, in de broedmachine. Daarna werden ze in de kinderkamer verzorgd door de dierenverzorgers. Ze kregen vijf keer per dag een voedzame pap van eigeelpoeder, waardoor de jonge vogels snel groeiden.

De dierentuin heeft de kuikens eerst in het beschermde achterste gedeelte grootgebracht, zodat ze niet ten prooi zouden vallen aan roofvogels of vossen. Nu zijn de jongen groot genoeg om naar de flamingo-ren bij het restaurant van de dierentuin te verhuizen. De kleintjes leren nu in de buurt van hun ouders de basisbeginselen van het flamingoleven.

Als de “puberende” flamingo's over ongeveer een maand volgroeid zijn, zullen ze zich naar ervaring zonder problemen in de groep integreren. Voor de bezoekers van de dierentuin blijven ze nog ongeveer een jaar goed herkenbaar als jonge dieren door hun grijze verenkleed.

De kuikens zijn vijf vrouwtjes en twee mannetjes. Eigenlijk wordt het geslacht van flamingo's pas bepaald als ze volgroeid zijn, op basis van hun uiterlijk. Mannetjes zijn over het algemeen groter dan vrouwtjes en hebben ook dikkere poten. Om niet zo lang te hoeven wachten, heeft de dierentuin bij het ringen van de kuikens een veerproef genomen en op basis daarvan het geslacht laten bepalen.

Flamingo's voelen zich alleen op hun gemak in een groep. Ruim 160 van deze elegante dieren, die graag weerleggen dat je niet op één poot kunt staan, leven momenteel in twee groepen in de dierentuin van Keulen – en sommigen al heel lang. Flamingo's kunnen in gevangenschap gemakkelijk ouder worden dan 60 jaar.

Kuba-flamingo's komen vooral voor in Midden-Amerika. Ze voeden zich met plankton, dat ze met behulp van hun zeefachtige snavel uit het water filteren. In het wild eten flamingo's kleine kreeftachtigen, waarvan de kleurstof hun verenkleed rood kleurt. In de dierentuin van Keulen geven de dierenverzorgers hen voer waaraan rode kleurstoffen zijn toegevoegd. Zo blijven de vogels ook hier intens gekleurd.

Overigens: de flamingo's zijn goed te zien vanaf het zonneterras van het dierentuinrestaurant “Flamingos” – als kleurrijke blikvanger voor mooie nazomeruren.

Roze vreugde: de dierentuin van Keulen is blij met peetouders voor deze prachtige dieren, bijvoorbeeld ook als cadeau voor je geliefde(n). Eenvoudig en gemakkelijk te boeken, bijvoorbeeld via de online shop van de dierentuin: www.koelnerzoo.de/besuch#onlineshop

[Laafsekikker]

Reuzenmiereneter geboren in de dierentuin van Keulen
Op 28 augustus is er een reuzenmiereneter geboren in het Zuid-Amerikaanse deel van de dierentuin van Keulen. De moeder is de zesjarige "Ibera". Het geslacht is nog niet vastgesteld om de aanvankelijk gevoelige moeder-kindband niet te verstoren. Daarom heeft de dierentuin nog geen naam gekozen. Deze zal later worden gekozen via een online stemming op de socialemediakanalen van de dierentuin van Keulen.

Het jong is het tweede welpje van "Ibera". De naam van de vader is "Yavi". Hij is 14 jaar oud en leeft momenteel gescheiden van zijn moeder en welp, omdat mannelijke miereneters nieuwsgierig zijn en gevaarlijk kunnen zijn voor hun nakomelingen. Dit is het vierde miereneterwelpje dat ooit in de dierentuin van Keulen is geboren.

Goed beschermd op de vacht van de moeder
De draagtijd van reuzenmiereneters bedraagt ​​gemiddeld 180 dagen. Het geboortegewicht ligt meestal rond de 1400 gram. Moeder en jong slapen aanvankelijk veel en hebben rust nodig. Het jong drinkt zijn melk uit de okseltepels. Zodra de moeder opstaat, neemt het jong plaats op haar onderrug, voor de staartaanzet, en klampt zich vast met zijn sterke armen en klauwen.

Miereneters beginnen meestal rond de leeftijd van zes weken zelfstandig te lopen. Ze beginnen vast voedsel te eten tussen de twaalfde en zestiende week. Ze zijn bijna volgroeid na één jaar en geslachtsrijp rond anderhalf jaar.

Belangrijk voor het behoud van de soort
Moeder "Ibera" arriveerde in november 2020 in de dierentuin van Keulen, toen ze net geen jaar oud was. Ze beviel hier in 2022 van haar eerste welp. "Ebeni", een vrouwtje, woont nu op aanbeveling van de stamboekbeheerder in de dierentuin van Kaunas in Litouwen. Daar zal ze naar verwachting zelf nakomelingen krijgen. Haar vader, "Yavi", is al vader van vier kinderen – een van zijn zoons heeft hem al grootvader gemaakt.

De dierentuin van Keulen is verheugd om met dit nieuwe jong voort te kunnen bouwen op de eerdere foksuccessen. Reuzenmiereneters behoren tot de bedreigde diersoorten. Ze zijn geclassificeerd als "kwetsbaar" op de Rode Lijst van de IUCN in hun Zuid-Amerikaanse verspreidingsgebied. Het European Endangered Species Programme (EEP) voor reuzenmiereneters wordt gecoördineerd door de dierentuin van Dortmund.

[JvG]

De jonge Coquerelsifaka is een jongen! Goed nieuws voor de Europese populatie. Qua importdieren zijn er nu 3.4. Daarnaast heeft het koppel Chester tot nu toe 3 dochters gekregen volgens ZTL. Dat zou de huidige populatie 4.7 maken! Grote kans dat deze Keulense jongen gekoppeld gaat worden met een Chesterdochter (hopelijk ook in een nieuw park, hoe meer je kan spreiden qua populatie hoe beter)

https://www.facebook.com/share/p/1CUBU43Skj/

[Limburg vooruit]

De jonge Coquerelsifaka is een jongen! Goed nieuws voor de Europese populatie. Qua importdieren zijn er nu 3.4. Daarnaast heeft het koppel Chester tot nu toe 3 dochters gekregen volgens ZTL. Dat zou de huidige populatie 4.7 maken! Grote kans dat deze Keulense jongen gekoppeld gaat worden met een Chesterdochter (hopelijk ook in een nieuw park, hoe meer je kan spreiden qua populatie hoe beter)

https://www.facebook.com/share/p/1CUBU43Skj/

Mooi nieuws inderdaad, maar met dat spreiden ben ik het niet echt eens. In het begin best maar enkele parken met grotere populatie's maar die niet in hetzelfde veblijf zitten.
Zo moet er minder tussen parken geruild worden. 2-3 koppels per park zou ideaal zijn.

Ik weet wel niet in hoeverre de parken de mogelijkheid hebben om op meerdere plaatsen in het park dieren te huisvesten.

[JvG]

De jonge Coquerelsifaka is een jongen! Goed nieuws voor de Europese populatie. Qua importdieren zijn er nu 3.4. Daarnaast heeft het koppel Chester tot nu toe 3 dochters gekregen volgens ZTL. Dat zou de huidige populatie 4.7 maken! Grote kans dat deze Keulense jongen gekoppeld gaat worden met een Chesterdochter (hopelijk ook in een nieuw park, hoe meer je kan spreiden qua populatie hoe beter)

https://www.facebook.com/share/p/1CUBU43Skj/

Mooi nieuws inderdaad, maar met dat spreiden ben ik het niet echt eens. In het begin best maar enkele parken met grotere populatie's maar die niet in hetzelfde veblijf zitten.
Zo moet er minder tussen parken geruild worden. 2-3 koppels per park zou ideaal zijn.

Ik weet wel niet in hoeverre de parken de mogelijkheid hebben om op meerdere plaatsen in het park dieren te huisvesten.

De reden dat ik wel voorstander ben van juist bij zulke beginnende populaties de jongen te spreiden is aan de ene kant dat je meer kennis op kan doen hoe je ze goed kan houden en aan de andere kant de kans op een probleem/ziekte die meteen een groot gedeelte van de populatie kan raken verkleinen.

Als parken daadwerkelijk 2 goede verblijven hebben dan kan ik je nog goed volgen. Maar in Berlijn moet het buitenverblijf gedeeld worden en in Keulen kan je niet eens spreken over 2 goede/geschikte binnenverblijven die afgescheiden van elkaar (als ik het goed herinner is het een groot binnenverblijf met een seperatie gescheiden door gaas/hekwerk) dan kan je in mijn ogen niet op een goede duurzame wijze 2 koppels/groepen houden. Mochten Keulen eens flink aan de slag gaan met het oude olifantenhuis zoals ze al jaren van plan zijn dan zou je daar een 2de koppel kunnen huisvesten (in een geschikter verblijf dan het huidige, qua hoogte en buitenverblijf is het niet echt gericht op deze "grote" soort). Hoe Chester is weet ik niet, daar ben ik nog niet geweest.

[MennoPebesma]

De jonge Coquerelsifaka is een jongen! Goed nieuws voor de Europese populatie. Qua importdieren zijn er nu 3.4. Daarnaast heeft het koppel Chester tot nu toe 3 dochters gekregen volgens ZTL. Dat zou de huidige populatie 4.7 maken! Grote kans dat deze Keulense jongen gekoppeld gaat worden met een Chesterdochter (hopelijk ook in een nieuw park, hoe meer je kan spreiden qua populatie hoe beter)

https://www.facebook.com/share/p/1CUBU43Skj/

De huidige populatie is 4,6 (1,2 in Berlijn, 2,1 in Keulen & 1,3 in Chester). Chester had geboortes in 2022, 2023 en 2024. Het jong van 2022 overleed echter begin 2023. Het 2024 jong is eind december 2024 geboren maar is pas in 2025 door Chester aangekondigd. Waarschijnlijk stond er daarom op ZTL bij Chester zowel een geboorte in 2024 als in 2025, maar dat klopt dus niet.

[Limburg vooruit]

De jonge Coquerelsifaka is een jongen! Goed nieuws voor de Europese populatie. Qua importdieren zijn er nu 3.4. Daarnaast heeft het koppel Chester tot nu toe 3 dochters gekregen volgens ZTL. Dat zou de huidige populatie 4.7 maken! Grote kans dat deze Keulense jongen gekoppeld gaat worden met een Chesterdochter (hopelijk ook in een nieuw park, hoe meer je kan spreiden qua populatie hoe beter)

https://www.facebook.com/share/p/1CUBU43Skj/

Mooi nieuws inderdaad, maar met dat spreiden ben ik het niet echt eens. In het begin best maar enkele parken met grotere populatie's maar die niet in hetzelfde veblijf zitten.
Zo moet er minder tussen parken geruild worden. 2-3 koppels per park zou ideaal zijn.

Ik weet wel niet in hoeverre de parken de mogelijkheid hebben om op meerdere plaatsen in het park dieren te huisvesten.

De reden dat ik wel voorstander ben van juist bij zulke beginnende populaties de jongen te spreiden is aan de ene kant dat je meer kennis op kan doen hoe je ze goed kan houden en aan de andere kant de kans op een probleem/ziekte die meteen een groot gedeelte van de populatie kan raken verkleinen.

Als parken daadwerkelijk 2 goede verblijven hebben dan kan ik je nog goed volgen. Maar in Berlijn moet het buitenverblijf gedeeld worden en in Keulen kan je niet eens spreken over 2 goede/geschikte binnenverblijven die afgescheiden van elkaar (als ik het goed herinner is het een groot binnenverblijf met een seperatie gescheiden door gaas/hekwerk) dan kan je in mijn ogen niet op een goede duurzame wijze 2 koppels/groepen houden. Mochten Keulen eens flink aan de slag gaan met het oude olifantenhuis zoals ze al jaren van plan zijn dan zou je daar een 2de koppel kunnen huisvesten (in een geschikter verblijf dan het huidige, qua hoogte en buitenverblijf is het niet echt gericht op deze "grote" soort). Hoe Chester is weet ik niet, daar ben ik nog niet geweest.

Ik begrijp niet waarom je een diersoort neemt als je eigenlijk geen degelijk verblijf hebt. Want dat lijdt ik uit uw bericht af.

In dat opzichte heb je natuurlijk wel gelijk. Maar aan welk vrouwtje ga je het jonge mannetje koppelen? Of ga je hem bij beide zetten en het vrouwtje waar het het minst mee klikt uiteindelijk weer verhuizen?

Elk transport is een groot risico, en met een soort waar je er maar 10 van hebt. Denk dat deze soort mogelijk de enige sifakasoort is binnen Amerika/Europa met een kans op overleven; Al de rest is ten dode opgeschreven.

[Laafsekikker]

Een van de kleinste en zeldzaamste primaten ter wereld: Muis lemur geboren in de dierentuin van Keulen

In het Madagaskarhuis van de dierentuin van Keulen is een heel bijzondere zeldzaamheid te bewonderen: hier werd half juli een jong geboren bij de Goodman-mouse lemurs. Het geslacht van het dier is nog niet bepaald, omdat het nog schuw is. Daarom heeft het jong ook nog geen naam. Het mannetje leeft sinds 2018 en het vrouwtje sinds 2021 in het traditionele Madagaskarhuis in Keulen. Het is het tweede jong van deze soort in de dierentuin van Keulen. Goodman-mousmaki's zijn in Duitsland verder alleen nog te zien in de dierentuin van Berlijn.

Maki's behoren tot de lemuren. Hun thuisgebied is Madagaskar. Ze komen alleen daar voor. De nachtactieve Goodman-maki's werden in 2005 voor het eerst wetenschappelijk beschreven. Ze behoren tot de kleinste en zeldzaamste primaten ter wereld. Hoewel hun verspreidingsgebied beschermd is, heeft de snelle vernietiging van de natuurgebieden in het bitterarme Madagaskar ook grote gevolgen voor de Goodman-maki's. De unieke flora en fauna van de eilandstaat voor de kust van Afrika staat onder enorme druk door ontbossing, jacht en de gevolgen van klimaatverandering.

Goodman-muismaki's bereiken een kop-rompomvang van 9 centimeter. Ze kunnen tot 64 gram wegen. De vacht is aan de bovenkant roodbruin tot oranje-bruin gekleurd. De buik is witachtig. De staart is roodbruin gekleurd. Tussen de relatief grote ogen bevindt zich een opvallend lichte neusrug.

De soort is tot nu toe alleen bekend uit het Andasibe-Mantadia Nationaal Park en aangrenzende gebieden in het oosten van Madagaskar. Hun leefgebied zijn tropische regenwouden. Muismaki's zijn alleseters die zich voornamelijk voeden met fruit en insecten. Zoals alle lemuren zijn ze nachtdieren. Om ervoor te zorgen dat de bezoekers deze drukke blikvangers toch kunnen zien, toont de dierentuin van Keulen ze in een verduisterde nachtelijke dierenverblijf. Het dag-nachtritme van de bewoners is hiervoor aangepast, zodat de dieren vanaf 9.30 uur te zien zijn.

Madagaskar is een van de wereldwijde hotspots van biodiversiteit. 90 procent van de gewervelde dieren die op het eiland leven, komen alleen hier voor. Deze schat aan soorten wordt ernstig bedreigd. De belangrijkste reden hiervoor is het verlies van leefgebied door ontbossing en brandcultuur voor de lokale landbouw of commerciële plantages. Daarnaast zijn er de steeds sterker voelbare gevolgen van de klimaatverandering, die het eiland bijzonder hard treffen, en de jacht op dieren door de straatarme, vaak hongerige Madagaskische bevolking.


Soortenbescherming die resultaat oplevert: de dierentuin van Keulen zet zich duurzaam in voor het behoud van de Madagaskische biodiversiteit:
• In zijn Madagaskarhuis houdt, fokt en onderzoekt de dierentuin van Keulen ernstig bedreigde dieren van dit eiland – naast de maki's bijvoorbeeld ook verschillende lemuren, tenrek- of gekkosoorten.
• In het aquarium voert de dierentuin van Keulen fokprogramma's uit voor ernstig bedreigde Madagaskische diersoorten, waaronder de groene marmerpad en de Mangarahara-cichlide. Deze laatste behoort tot de zeldzaamste vissen ter wereld. De aquariumdeskundigen van Keulen zijn er voor het eerst in geslaagd om deze vis te kweken. Op basis hiervan konden inmiddels jongen worden afgestaan aan andere dierentuinen in Duitsland en Europa om verdere reservepopulaties op te bouwen.
• De dierentuin van Keulen is lid van de “Madagaskar Fauna & Flora Group”. In deze vereniging zitten experts van gerenommeerde dierentuinen, botanische tuinen, vertegenwoordigers van de Malagassische regering en vertegenwoordigers van natuurbeschermingsinstanties en lokale ngo's om samen beschermingsconcepten voor de Malagassische flora en fauna te ontwikkelen en uit te voeren.
• Samen met projectpartner “Tropical Biodiversity Social Enterprise” in het zuiden van Madagaskar heeft de dierentuin van Keulen een onderzoeksstation en een informatie- en opleidingscentrum opgezet en ondersteunt het rangerpatrouilles die het bos beschermen.

Wie het engagement van de dierentuin van Keulen voor de flora en fauna van Madagaskar wil steunen, kan hier doneren: https://foerdern.koelnerzoo.de/spenden/ ... adagaskars

[Laafsekikker]

Voor het eerst gelukt in Europa: Keulse dierentuin heeft nakomelingen van zeer zeldzame Coquerel-sifaka's
Speelse Madagaskische dieren behoren tot de meest bedreigde primatensoorten ter wereld

De dierentuin van Keulen kan vanaf nu een heel bijzonder jong dier laten zien in zijn Madagaskarhuis: op 21 augustus werd hier een mannelijke Coquerel-sifaka geboren. Sifaka's behoren tot de zeldzaamste en meest bedreigde primatensoorten ter wereld. In het wild komen ze alleen nog voor in enkele droge loofbossen in het westen van Madagaskar. Het jong is de eerste geboorte van deze soort op het Europese vasteland.

De ouders van het nog naamloze kleintje heten “Herkules” en ‘Euphemia’. Zij zijn pas in juli van dit jaar vanuit de dierentuin van Berlijn naar de Rijn verhuisd. Moeder “Euphemia” was toen al drachtig, waardoor de dierentuinen in Keulen en Berlijn dit bijzondere succes op het gebied van soortbescherming delen. De draagtijd bedraagt ongeveer 155 tot 165 dagen. Sifaka's zijn zeer veeleisend in de verzorging en vereisen veel biologische expertise. In Europa is er slechts één andere dierentuin die deze primaten houdt. Dat is de dierentuin in Chester, Groot-Brittannië. Daar is enkele jaren geleden voor het eerst in Europa het fokken van Coquerel-sifaka's gelukt.

Opdracht: Amore!
Sinds 2021 wordt er geleidelijk een Europees instandhoudingsprogramma voor deze ernstig bedreigde diersoort opgezet, dat nauw wordt afgestemd tussen de dierentuinen. Het doel is om te zorgen voor stabiele reservekoppels in menselijke zorg. De uitgangsdieren hiervoor komen allemaal uit de VS. Zo ook “Herkules”, die op 22 mei 2021 in de Bronx Zoo in New York werd geboren, en “Euphemia”, geboren op 15 februari 2011 in de Maryland Zoo in Baltimore.

“Herkules” en “Euphemia” ontmoetten elkaar voor het eerst in de dierentuin van Berlijn. Ze hebben hun opdracht “Amore” – naar alle waarschijnlijkheid – meteen vervuld! “Euphemia” heeft in de VS al met succes jongen grootgebracht. De hoop is groot dat ze dit ook zal lukken met haar pasgeboren jong.

Sifaka-houderij: toewijding en expertise om deze soort te redden
De dierentuin van Keulen huisvest zijn Coquerel-sifaka's in het Madagaskarhuis. De 4-jarige “Herkules” is te herkennen aan zijn ontbrekende staart, die na een ontsteking in de VS moest worden geamputeerd. Hij ondervindt hierdoor geen beperkingen en is net zo actief als de 14-jarige “Euphemia”. Beiden bewegen zich voort door te huppelen en te springen – een voor primaten ongebruikelijk en zeer vermakelijk gedrag, dat de sifaka's bekend heeft gemaakt als ‘dansende apen’.

Het verblijf van ‘Herkules’ en ‘Euphemia’ bestaat uit verticale takken en lianen en voederplatforms. Daarnaast heeft de dierentuin slaap- en verblijfskisten voor de winter geplaatst. De faciliteit beschikt ook over goed zichtbare trainingswanden, waar activiteitenprogramma's en medische trainingen met de nieuwsgierige en speelse sifaka's plaatsvinden. Daarbij leren ze bijvoorbeeld om op commando te wiegen of zich te laten betasten.

Sifaka's zijn erg veeleisend in de verzorging. Als voedselspecialisten eten ze bijna uitsluitend bladeren. De dierenverzorgers in Keulen vriezen daarom al geruime tijd dagelijks bladeren in voor de winter. Bladeren van haagbeuk, beuk, hazelaar en rode eik hebben de voorkeur boven die van inheemse loofbomen. Het voer moet eerst worden gedesinfecteerd en in porties worden verdeeld. Ook moeten de dieren voortdurend worden geobserveerd en bij onregelmatigheden in de ontlasting worden onderzocht. Daarvoor dienen onder andere de regelmatige medische trainingen.

Feiten in één oogopslag:
• Sifaka's behoren tot de zeldzaamste en meest bedreigde primatensoorten ter wereld
• In het wild komen ze alleen nog voor in enkele droge loofbossen in het westen van Madagaskar
• Naast de Coquerel-sifaka's zijn er nog acht andere sifaka-soorten; acht daarvan worden met uitsterven bedreigd, één soort is ernstig bedreigd
• Het grootste gevaar voor de sifaka's is de vernietiging van hun kleine leefgebied door omvorming tot veeweiden en door de productie van houtskool. Traditioneel werd er niet op hen gejaagd (er bestond een taboe, een zogenaamde “fady”), maar inmiddels zijn dergelijke tradities verwaterd en neemt de jachtdruk door de vaak hongerige bevolking toe
• Kop-romplengte 42 tot 50 centimeter; daar komt nog de 50 tot 60 centimeter lange staart bij. Hun gewicht bedraagt 3,5 tot 4,3 kilogram
• De vrouwtjes zijn dominant, vooral bij het voeden
• Ze leven meestal in groepen van 3-10 dieren, meestal ouders en hun nakomelingen
• Het zijn dagactieve lemuren die zich voortbewegen door te huppelen en te springen
• In de natuur hebben ze territoria van 4 tot 8 ha, waarvan 2-3 ha kerngebied is
• Sifaka's zijn gespecialiseerde planteneters die zich voornamelijk voeden met bladeren en knoppen. In het regenseizoen eten ze ook schors en eten ze meer bloemen en vruchten
• Draagtijd van ongeveer 155 tot 165 dagen

Concrete hulp: de dierentuin van Keulen zet zich in voor de bescherming van de sifaka's op Madagaskar
De dierentuin van Keulen ondersteunt twee soortenbeschermingsprojecten op Madagaskar die zich bezighouden met de bescherming van de Coquerel-sifaka's. In het kader van het project “IMPACT Madagascar” worden sifaka-groepen onderzocht en beschermd, worden bossen herbebost en worden programma's voor duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen met de bevolking uitgevoerd. Daarnaast ondersteunt de dierentuin een onderzoeksproject in het nationale park Ankarafantsika, dat wordt uitgevoerd door Madagaskische promovendi. Hierbij wordt onderzocht hoe lang verbrande bosgebieden moeten herstellen voordat ze weer een thuis kunnen bieden aan Coquerel-sifaka's.

Wie het engagement van de dierentuin van Keulen voor de flora en fauna van Madagaskar wil steunen, kan hier doneren: https://foerdern.koelnerzoo.de/spenden/ ... adagaskars