Re: Dolfinaria- topic
De toekomst voor dolfijnen in gevangenschap?
In deze moeilijke tijden voor dolfijnen in gevangenschap in Europa, kunnen opvangcentra inderdaad een cruciale rol spelen bij het oplossen van een aantal problemen. Eerst en vooral bieden ze ruimte aan die dieren die momenteel op drukke plaatsen verblijven na de diverse sluitingen, en zijn ze een veel beter alternatief dan dieren naar China of andere plaatsen te sturen. Toch moeten ook opvangcentra aan bepaalde criteria voldoen, anders zijn ze misschien helemaal niet beter, of zelfs slechter dan het sturen van dieren uit Europa.
De reden hiervoor ligt in de definitie van sanctuaries en hun locatie in natuurlijke zeewaterhabitats. Eén voorwaarde voor een opvangcentrum voor walvisachtigen in gevangenschap geldt voor alle projecten, van belangengroepen, sponsors, supporters uit de toeristenindustrie maar ook voor het grote publiek, politici en wetenschappers: een opvangcentrum moet gewoon beter zijn dan alle huidige beschikbare commerciële dolfijnenfaciliteiten. Dit is puur logisch: waarom miljoenen euro's uitgeven aan een project als de dolfijnen het daar uiteindelijk niet beter doen dan op de plek waar ze eerder waren? Een sanctuary heeft alleen zin als het de levensomstandigheden en het welzijn verbetert. Iedereen verwacht van een opvangcentrum dat het beter is dan een huidig dolfinarium. Als aan deze verwachting niet wordt voldaan door een sanctuary, dan zal er geen mogelijkheid zijn om de benodigde financiering te vinden.
Volgens dit eenvoudige en logische principe spreken de criteria voor een opvangcentrum voor zich: een opvangcentrum moet veilig, gezond en ruim zijn en moet alle sociale problemen oplossen die voorheen het welzijn in een commerciële voorziening beïnvloedden.
Dolfijnendelta Dolfinarium Harderwijk
Als een sanctuary niet beter is dan een dolfinarium, of misschien zelfs nog erger, waarom zou je er dan in de eerste plaats geld en tijd in steken? Sanctuary-projecten maken ook de fout dat ze instinctief elk soort commercieel concept afwijzen, waarbij ze zich niet lijken te realiseren dat er al veel normen, richtlijnen en procedures zijn ontwikkeld die perfect werken met dolfijnen. Men lijkt zich er ook niet van bewust te zijn dat de meeste van hun projecten al worden overtroffen door de huidige commerciële voorzieningen. Bijvoorbeeld de vele faciliteiten op zee die er zijn in het Caribisch gebied, maar ook (en vooral) hier in Europa. Het beste voorbeeld voor een ontwerp van een sanctuary: de Delta van Dolfinarium Harderwijk zelf.
Wereldwijd is er geen enkel voorstel voor een sanctuary door dierenrechtenorganisaties dat qua omvang en ontwerp overeenkomt met de dolfijnenlagune van Harderwijk. Deze Nederlandse faciliteit uit de jaren negentig. Andere dierentuinen in Europa volgen dit idee, Tiergarten Neurenberg in Duitsland is een recent voorbeeld voor de implementatie van een meer "natuurlijke" look. Niets komt echter in de buurt van de lagune van Harderwijk, die qua design en functionaliteit in feite het eerste soort dolfijnenreservaat in Europa is. Het opmerkelijke overlevingspercentage van kalveren geboren in deze faciliteit (>90% sinds opening) toont zijn superioriteit, ook rekening houdend met het feit dat alle geboorten met succes plaatsvonden in een groep van meerdere vrouwtjes, zonder menselijke interventie. Het bewijst dat dit veel beter is dan een conventioneel dolfinarium met betonnen tanks, binnenshuis, en met scheiding voor geboortes. Niettemin is het geheim van het succes van Dolfinarium Harderwijk slechts gedeeltelijk het ontwerp van de habitat zelf. Het succes wordt vooral toegeschreven aan de fantastische intacte sociale groep vrouwen met hun jongen. Beheer en zorgvuldige planning spelen hierbij een cruciale rol. Als sanctuaries succesvol willen zijn, moeten ze leren van Dolfinarium.
Meer over dit derde en afsluitende artikel door Zeezoogdierbioloog Dr. Benjamin Schulz van de CETASEA Association lezen we na op viewtopic.php?f=107&p=96349#p96349